هیچ راهی واسه موندن نداری وقتی با غریبه ها خودی تری

وقتی که خونه شبیه خونه نیست خودتو به سمت غربت میبری

تنهایی حالتو بدتر می کنه وقتی که گم شده باشی تو سکوت

ریشه هاتو درمیاری از خاک وقتی هیچ راهی نمونده روبروت

چه دقیقه هایی که با حسرت بین آدمای خوشبخت گذشت

کی میتونه حال تو درک کنه کی میدونه که چقد سخت گذشت

روی پاهای خودت درد بکش توی قید و بند این شهر نباش

به خودت تو زندگی پشت نکن با خودت تو آینه قهر نباش

حتی با دستای خالی میشه گره های زندگی رو وا کرد

سمت آینده ی روشن با عشق میشه راه تازه ای پیدا کرد

ته قصه خودشو پیدا کرد اون که بین جمعیت گم شده بود

اونی که به جای زخمای خودش مرهم زخمای مردم شده بود