ایستادیم پای رویایی که ذره ای خاک به دشمن ندهیم

هر چه خواهند بگویند که ما جز به خاکِ تو وطن تن ندهیم

ایستادیم مثلِ کوهی که بر آن آسمانی به بلنداش در این سطح نبود

وطنم قله ی بشکوه غریبیست که هنوز هیچ عقابی در اندازه ی آن فتح نبود

نام من ایران است موجِ دریا دیده کشتیِ در طوفان امن ترین ساحلها

کار عقل است یا عشق این جنون در جانها میرساند سرها میکشاند دلها