امید حاجیلی

امید حاجیلی (زادهٔ ۲ مهر ۱۳۶۲، تهران) نوازنده ساز ترومپت، خواننده سبک پاپ، تنظیم کننده و آهنگساز است. او سه آلبوم آلگرو و دارکوب و حاجیلیتو را منتشر کرده‌است.

زندگی‌نامه

امید حاجیلی، از سن ۹ سالگی نوازندگی پیانو را آغاز کرد و از ۱۱ سالگی وارد هنرستان موسیقی شد، پس از حدود ۳ سال نوازندگی ویولن ساز خود را به ترومپت تغییر داد و هم‌زمان به صورت خود آموز نوازندگی پرکاشن و درام را آغاز کرد و سال ۱۳۷۷ دیپلم هنرستان را گرفت و تا مقطعِ لیسانس در همان‌جا ادامه داد و بعد از آن مدرک کارشناسی ارشد موسیقی را از دانشگاهِ هنر اخذ نمود و همچنین در سال ۱۳۹۶ مدرک دکتری افتخاری زیر نظر وزارت علوم در رشته آهنگسازی نیز دریافت نمود. علاوه بر ساز ترومپت و فلوگِل هورن او نوازنده سازهای پیانو، پرکاشن و درام نیز می‌باشد و در تک‌آهنگ (باغ مولوی) ساز ترومبون را نیز نواخته‌است.

امید استادِ اسبقِ دانشکده موسیقی صداوسیما و دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد و دانشگاه تهران است. آهنگساز و تنظیم‌کننده و نوازندهٔ حرفه‌ای ساز ترومپت که در بسیاری از آلبوم‌های موسیقی حضور داشته‌است، سابقه ده سال نوازندگی در ارکستر سمفونیک تهران ،ارکستر فیلارمونیک تهران، ارکستر سمفونیکِ صدا و سیما و خیلی از ارکسترهای کلاسیک که تا به امروز وجود داشته‌اند. آهنگ‌ساز و تنظیم کنندهٔ چندین ترک در آلبوم‌های مختلف و همکاری با خوانندگانی همچون: علیرضا عصار، سیروان خسروی، محسن چاوشی (قطعه مردم آزار)، علی لهراسبی، خشایار اعتمادی، حامی، نیما مسیحا، شاهکار بینش پژوه، محمد زارع، جمشید عزیزخانی و … داشته‌است و هم‌چنین رهبر ارکسترِ چند گروهِ پاپ از جمله ناصر عبداللهی و رضا صادقی نیز بوده‌است و یکی از اعضای اصلی گروه دارکوب است.

آهنگ‌شناسی

آلبوم‌ها

۱۳۹۳ - آلگرو
۱۳۹۴ - دارکوب (نوازنده ترومپت)
۱۳۹۵ - حاجیلیتو

تک‌آهنگ‌ها

۱۳۸۹ - گزینهٔ جوان
۱۳۸۹ - گزینهٔ جوان ۲
۱۳۸۹ - بوم بوم (با فرهاد جهانی)
۱۳۸۹ - ربابه
۱۳۹۰ - دیره
۱۳۹۰ - گل نازم
۱۳۹۰ - بیا بریم بوم (ورژن جدید بوم بوم)
۱۳۹۰ - عاشقتم (با سیروان خسروی)
۱۳۹۱ - دلبر
۱۳۹۲ - باغ مولوی
۱۳۹۲ - عشق منی (با فرهاد جهانی)
۱۳۹۲ - وای وای
۱۳۹۲ - بی‌اختیار (Club Mix)
۱۳۹۲ - دلبر سیاه
۱۳۹۳ - افتاد
۱۳۹۳ - دوست دارم (با پارسا قناعتی)
۱۳۹۳ - بهونه گیر (با فرهنگ توکلی)
۱۳۹۴ - ای داد
۱۳۹۴ - امروز
۱۳۹۴ - باریکلا
۱۳۹۴ - تردست
۱۳۹۵ - پریزاد
۱۳۹۶ - واویلا
۱۳۹۶ - یار یار
۱۳۹۷ - ایران
۱۳۹۷ - برزی بارون
۱۳۹۸ - چشمای مستت
۱۳۹۸ - زیم زیم

منابع

رضوی، سید علی‌اصغر؛ کلهر، حسین (۶ آذر ۱۳۸۹). «من مرد صحنه‌ام!». همشهری جوان. ۶ (۲۸۸): ۴۰–۴۱.
ارس خانی، فرنوش (۱۲ فروردین ۱۳۹۰). «اعتراض خوانندگان پاپ به قوانین جدید وزارت ارشاد». روزنامه ۷ صبح: ۱۸–۱۹.
بابازاده، بهمن (نیمه دوم شهریور ۱۳۸۹). «با امید حاجیلی، خواننده انرژیک و همیشه خوشحال موسیقی ایران». سیب سبز (۳۰): ۱۲- ۱۳- ۱۴.
بابازاده، بهمن (۲۲ مرداد ۱۳۹۰). «من شادترین آدم روی زمینم!». روزنامهٔ تماشا (۸۰): ۳۴.
غیاصی، ایمان (نیمه دوم شهریور ۱۳۸۹). «امید حاجیلی خواننده‌ای خاص با موزیکی خاص و حرف‌های خاص». اتفاق نو. ۷: ۵۳- ۵۴- ۵۵- ۵۶- ۵۷- ۵۸.
یوسفی، میثم (مهر ۱۳۸۹). «دارکوب‌ها یا غول ها؟». رویش: ۵۶- ۵۷- ۵۸- ۵۹.
بلادی، محمد (اردیبهشت ۱۳۸۸). «آدمی با احساس، شوخ و نکته بین هستم». جوان خانواده. ۱۱: ۳۰–۳۱.
صوفی، فرزان (شهریور ۱۳۸۹). «امید حاجیلی، وقتی تو هاوایی رو هوایی». رونا (۳): ۴۸–۴۹.
یوسفی، میثم (اردیبهشت ۱۳۸۹). «روش‌های تهیه یک خواننده پوست کلفت خوشحال». نسیم هزار. ۵ (۴۹): ۷۲- ۷۳- ۷۴.
شوکتی، شروین (نیمه دوم اردیبهشت ۱۳۸۸). «هرچه می‌خواهند بگویند». موسیقی قرن ۲۱ (۱۴): ۶۶–۶۷.
کلهر، حسین (آبان ۱۳۸۹). «ساز، مرا می‌نوازد». پردیس. ۱ (۲): ۴۸- ۴۹- ۵۰- ۵۱- ۵۲.